روستای میمند

روستای میمند در کجا واقع شده است؟

روستای میمند در 38 کیلومتری شمال‌شرقی شهرستان شهر بابک قرار دارد. این روستا بین شهرهای شهر بابک، سیرجان، رفسنجان و انار قرار گرفته است. میمند در دهستان‌ میمند، در شهرستان شهر بابک و در استان کرمان قرار دارد. روستای 3 هزارساله میمند شهربابک تنها روستای تاریخی در جهان است که هنوز روابط سنتی زندگی در آن جریان دارد و می‌توان تعامل انسان و طبیعت در هزاره دوم میلادی را به خوبی در آن دید.

جاذبه های گردشگری

حمام میمند (این حمام مانند دیگر کیچه‌ها در ته کوچه‌ای سنگی قرار گرفته که به دالانی منتهی می‌شود. این دالان مستقیماً به رختکن حمام می‌رسد که حوضی کوچک در وسط دارد و سه سکو در اطرافش. پس از رختکن خزانه‌ی حمام قرار دارد، حوضی بزرگ که در دل صخره کنده شده است. در وسط حوض حفره‌ای قرار دارد که برای گرم کردن آب مورد استفاده قرار می‌گرفت. در بالای رختکن حمام سوراخی قرار دارد که سنگی مرمر بر روی آن کار گذاشته شده است، این سنگ نور بیرون را به دل صخره‌ها می‌تاباند و درون حمام را روشن می‌کند)،  مسجد میمند(مسجد میمند از تغییراتی که در چند کیچه داده شده پدید آمده است، این مسجد تماماً در دل سنگ کنده شده و سقفش بر روی 3 ستون 2 متری قرار دارد. در این مسجد طاقچه‌ها، محرابی به ارتفاع 1 متر و منبری سنگی حجاری شده، در ورودی مسجد هم طاقچه‌هایی برای گذاشتن کفش حجاری شده است. این مسجد منبع نورگیری ندارد و تنها منفذش همان در ورودی است)، حسینیه میمند (حسینیه‌ی میمند از به هم پیوستن چند کیچه‌ی مسکونی تشکیل شده و فضایی نامنظم دارد، سقف صحن اصلی حسینیه بر 4 ستون سنگی استوار است. در گذشته یک منبر سنگی در کنار یکی از ستون‌ها قرار داشت که اکنون تراشیده شده و به جایش یک منبر چوبی قرار داده‌اند. این حسینیه تماماً در دل سنگ تراشیده شده و دیواره‌هایش فاقد تزئینات و کتیبه‌های معمول حسینیه‌هاست. این بنا دائماً در حال تغییرات است و هنوز هم از آن استفاده می‌شود)، مدرسه روستا ( مدرسه قدیم روستا به همان شیوه و طرح خانه ها ساخته شده است با این تفاوت که عرض و عمق مسیر  ورود آن بیشتر از خانه هاست و هر چه از ابتدای مسیر به عمق آن می رویم ابعاد کلاس ها گسترده تر می شود این مدرسه دارای پنج فضا به عنوان کلاس و دفتر است)، مهمانسرا ( در میمند مهمانسرایی برای اقامت گردشگران داخلی و خارجی مهیا است. که این اتاق ها به صورتی تجهیز شده اند که ساختار تاریخی و طبیعی آن ها حفظ گردد)، آتشکده یا موزه مردم شناسی (این روستا زمانی محل سکونت مهرپرستان بود و مسلما آن‌ها فضا‌هایی را برای عبادت در آن در نظر گرفته بودند. بنایی در روستا وجود دارد که از آن با عنوان آتشکده یاد می‌شود؛ جایی که پیش از ورود آیین زرتشت معبد مهرپرستان بود. عده‌ای بر این باورند که این معبد معتبرترین معبد در فلات مرکزی ایران به شمار می‌رفته و در زمانی که آتشکده بوده آتش آتشکده‌های اطراف مثل یزد را مهیا می‌کرده است. آتشکده میمند یکی از بنا‌های قدیمی و مهم روستا است. این سازه تنها ساختمان دارای دودکش است و برخی هنوز هم برای عبادت به آن مراجعه می‌کنند. این بنا امروزه به یک موزه مردم شناسی تبدیل شده است و در آن می‌توانید بیشتر با مردم میمند، ابزار زندگی و فرهنگ شان آشنا شوید)، خانه های میمند (مردم این روستا آن قدر مهمان نواز و مهربانند که با دیدن تان شما را به درون خانه‌های زیبای شان دعوت می‌کنند. آن‌ها به شما اجازه می‌دهند تا قدم در خانه آن‌ها بگذارید و گوشه‌ای از فرهنگ شان را لمس کنید. ساختار خانه و چیدمان وسایل شما را غرق در خود خواهد کرد. همه خانه‌ها ظاهری ساده دارند. این مردم همیشه کالا‌های نابی در خانه شان دارند از صنایع دستی گرفته تا محصولات مرغوب کشاورزی؛ می‌توانید یادگاری‌هایی را از آن‌ها تهیه و لطف شان را جبران کنید)، طبیعتی بکر وتماشایی (قلم موی جادویی آفرینش در میمند زیبایی را به اوج رسانده و تصاویری کم نظیر خلق کرده است. می‌توانید در جای جای این طبیعت قدم بزنید و دیدنی‌های تازه‌ای را کشف کنید. می‌توانید به تماشای پوشش گیاهی و تنوع کم نظیر گیاهان، درختچه‌ها و درخت‌ها و پوشش جانوری خاص بنشینید و یا گشتی در دره‌های سبز بزنید. غار‌ها (اشکفت ها) را فراموش نکنید و از مناظر بدیع گدازه‌های آتشفشانی نیز لذت ببرید. رودخانه‌ها و چشمه‌ها نیز از دیگر دیدنی‌های این منطقه هستند و طراوت خاصی به سفرتان می‌دهند. فقط یادتان باشد که در گشت و گذارتان حتما از حضور یک راهنمای محلی بهره ببرید).

پوشش گیاهی

آویشن، کاکوتی، مریم کوهی، آلاله، زیره، ترنجبین، ریواس، زوفا، خارخاسک، رازیانه، شیرین بیان، خاکشیر، شاتره.

محصولات و سوغات

گردو، پسته، بادام، انگور، انار، سیب، زرد آلو، انجیر، هلو، گلابی. از سوغاتی‌های میمند، آرد سنجد است که در پخت نان از آن استفاده می‌شود. گیاهان دارویی نیز در این روستا در دسترس هستند و می‌توانید آن‌ها را تهیه کنید. زعفران نیز از سال 1393 در چند آبادی این منطقه کشت می‌شود و به فروش می‌رسد. دستبافته‌های این روستا را نیز فراموش نکنید. قالی میمند در کل استان کرمان و حتی جهان شهرت بسیاری دارد. در خانه­­‌های دستکند ظرف­‌ها و سبد‌هایی را می‌بینید که از ترکه ­های چوبی بافته شده اند و در زبان محلی سفتو خوانده می‌شوند. سفتو‌ها را با استفاده از ترکه­‌های سبز رنگ نازک و انعطاف پذیر مر (بادام کوهی) می‌بافند و زنان از اوایل پاییز تا اواخر اسفند به بافت آن‌ها مشغول می‌شوند. جالباسی، جاکفشی، انواع سبدها، جامدادی و ... ابزار تازه‌ای هستند که زنان مبتکر روستا با استفاده از هنر سفتوبافی تولید کرده اند.

رودخانه

رودخانه‌های جاری در منظر فرهنگی میمند جریان‌های فصلی هستند که از کوه‌های شمالی سرچشمه می‌گیرند و تا دشت‌های جنوبی ادامه دارند. چهار رودخانه اصلی که در فصل بهار و ماه‌های پربارش آب دارند عبارتند از: مورنگ، لاخیس، لاخورین و کرم که همگی نقش مهمی در جانمایی سازه‌های خدماتی مانند آسیاب‌ها و حوض انبار‌ها داشته اند.

بهترین زمان بازدید

بهترین زمان سفر به میمند نزدیک بهار و همچنین تابستان است. البته در اوایل پاییز نیز رفتن به میمند لذت های خودش را خواهد داشت.

زبان و اقوام

زبان و گویش مردم این روستا هنوز از کلمات پهلوی ساسانی استفاده می‌شود.

صنایع دستی

قدیم‌ها، اهالی میمند روزهای سرد زمستان را با بافتن فرش، گیلم، نمد و سبد سپری می‌کردند، اگرچه این روزها متاسفانه این هنرها در روستا کمرنگتر از قبل شده است. قالی میمند در کل استان کرمان و حتا جهان شهرت بسیاری دارد. در خانه­­‌های دستکند ظرف­‌ها و سبد‌هایی را می‌بینید که از ترکه ­های چوبی بافته شده اند و در زبان محلی سفتو خوانده می‌شوند. سفتو‌ها را با استفاده از ترکه­‌های سبز رنگ نازک و انعطاف پذیر مر (بادام کوهی) می‌بافند و زنان از اوایل پاییز تا اواخر اسفند به بافت آن‌ها مشغول می‌شوند. جالباسی، جاکفشی، انواع سبدها، جامدادی و ... ابزار تازه‌ای هستند که زنان مبتکر روستا با استفاده از هنر سفتوبافی تولید کرده اند.

غذاهای محلی

بُز قورمه با گوشت گوسفند، کشک بادمجان، کالجوش، آبگرمو، قورمه سبزی. در این روستا خوشمزه دیگری به نام اسپار وجود دارد که مخصوص مردم میمند است و معمولا کنار غذا سرو می‌شود. برای تهیه اسپار شیر میش و بز را به ماست تبدیل می‌کنند و آن را در مشک‌های ساخته شده از پوست گوسفند می‌ریزند. آن‌ها با زدن مشک کره و دوغ ماست را جدا می‌کنند و در ظرفی مسی و بر روی اجاق مخصوص می‌جوشانند. در هنگام جوشیدن، دوغ باید با شپو هم زده شود. شپو ابزاری جارو شکل است که با بستن بوته‌های مخصوص بیابانی از قبیل ترقو، چمزو، قمس، ارچن و ... به یک دسته چوبی درست می‌شود. کار جوشاندن و هم زدن تقریبا نصف روز طول می‌کشد و مایع غلیظی به نام طردوغ به دست می‌آید. پس از سرد شدن طردوغ به آن نمک و دانه‌های گیاهان دارویی از قبیل قلمفر (میخک) و شمبری (شنبلیله)، سیاه دانه و... و نمک دریاچه نمک منطقه اضافه می‌کنند. این فرآورده را در مشک‌های مخصوص نگهداری اسپار می‌ریزند و در فضای باز قرار می‌دهند. در طول روز روی مشک‌ها می‌پوشانند تا هوای گرم بیرون به درون آن‌ها نرسد و با خنک شدن هوا در شب روی مشک‌ها را بر می‌دارند. این روند دو ماه ادامه پیدا می‌کند و در این مدت فقط چند بار به مشک‌ها دوغ اضافه می‌شود. هر چند وقت یک بار باید آن‌ها را از جای خود حرکت دهند و نمک و شورآبه روی مشک را جمع کنند. در نهایت اسپار به اصطلاح می‌رسد و آماده خوردن می‌شود.

افتخارات روستای میمند

ثبت ملی شده است، ثبت جهانی شده است، جایزه مرکوری.

جاذبه های گردشگری استان کرمان

خرید آنلاین پروازهای داخلی

رزرو هتل های استان کرمان