آرامگاه باباطاهر
باباطاهر یا باباطاهر عریان، عارف، شاعر ایرانیتبار و دوبیتی سرای اواخر سده چهارم و اواسط سده پنجم هجری (سده 11م) ایران و در دوران طغرل بیک سلجوقی زاده روستای مالیچه ملایر بودهاست.بابا لقبی بوده که به پیروان وارسته میدادهاند و عریان به دلیل بریدن وی از تعلقات دنیوی بودهاست. باباطاهر عریان همدانی و لر تبار بوده و مسلک درویشی و فروتنی او که شیوه عارفان است سبب شد تا وی گوشهگیر گشته و گمنام زیسته و تفصیلی از زندگانی خود باقی نگذارد
آ
آرامگاه باباطاهر در شمال شهر همدان و در میدانی به نام وی قرار دارد. این آرامگاه در سال 1344 ساخته شده و در سال 1383 بازسازی شدهاست.بنای مقبره باباطاهر در گذشته چندین بار بازسازی شدهاست. در قرن ششم هجری برجی آجری و هشت ضلعی بودهاست. آژانس گردشگری پرپرواز هما مجری تخصصی تورهای داخلی و خارجی
در دوران حکومت رضاشاه پهلوی نیز بنای آجری دیگری به جای آن ساخته شده بود. درجریان این بازسازی لوح کاشی فیروزهای رنگی مربوط به سده هفتم هجری به دست آمد که دارای کتیبهای به خط کوفی برجسته و آیاتی از قرآن است و هماکنون در موزه ایران باستان نگهداری میشود. احداث بنای جدید در سال 1344 خورشیدی به همت انجمن آثار ملی و شهرداری وقت همدان و توسط مهندس محسن فروغی انجام شدهاست. این بنای تاریخی طی شماره 1780 در تاریخ 21 فروردین 1376 به ثبت آثار تاریخی و ملی ایران رسیدهاست در اطراف بنای جدید فضای سبز وسیعی احداث شدهاست.